Duszpasterstwo Bankowców w Warszawie

www.bankowcywarszawa.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

8 spotkanie:

Duch Święty – cz III

 

Dusza, która ma Ducha Świętego, rozsmakowuje się w modlitwie tak, że znajduje czas na nią zawsze zbyt krótki - nigdy nie traci świętej obecności Boga.

(Św. Proboszcz z Ars)

     

Odnowa modlitwy

o. Pierre-Marie Soubeyrand

Modlitwa prawdziwa, modlitwa serca nie jest dla człowieka niczym naturalnym. Człowiek zawsze może formułować modlitwy, lecz Bóg powiedział do swojego ludu, Izraela: "ten lud zbliża się do Mnie tylko w słowach i sławi Mnie tylko wargami, podczas gdy serce jego jest z dala ode Mnie" (Iz 29, 13; Mt 15, 8).

Jezus, podobnie jak prorocy i Jan Chrzciciel, czyli ludzie napełnieni Duchem, będzie uczył modlitwy. Ostatecznie to Duch Święty jest naszym przewodnikiem w modlitwie. Jezus uczył:

Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz [ ... ]. (Mt 6, 7-9)

Uczył także innych form modlitwy – osobistej i wspólnotowej:

Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (Mt 6, 6)

Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich. (Mt 18, 20)

Pouczał, jak wytrwać w modlitwie:

Opowiadał im też przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać [ ... ]. ,,[ ... ] Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?". (Łk 18, 1. 8)

I otrzymacie wszystko, o co z wiarą prosić będziecie w modlitwie. (Mt 21, 22)


Duch Święty modli się w nas:

Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: "Abba, Ojcze!". Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. [ ... ] Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. (Rz 8, 15-16. 26-27)

Apostoł Paweł napomina chrześcijan, aby żyli:

[żyjcie] wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie najusilniej i proście za wszystkich świętych (Ef 6, 18)

Modlitwa i jedność serc w modlitwie to cechy charakteryzujące pierwszą wspólnotę chrześcijańską:

Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. (Dz 2, 42)

Modlić się w Duchu znaczy tyle, co modlić się jak Jezus, słowami Jezusa, modlitwą Jezusa i w Duchu Świętym, to znaczy sercem.

Powtórzmy za papieżem Franciszkiem jego modlitwę z 1 czerwca 2014 roku:

Panie, wejrzyj na Twój lud oczekujący Ducha Świętego. Wejrzyj na młodzież, wejrzyj na rodziny, na dzieci, na chorych, na kapłanów, na osoby konsekrowane, wejrzyj na nas, biskupów, wejrzyj na wszystkich. I daj nam zaznać świętego upojenia, upojenia Duchem, tego, które pozwala nam mówić wszystkimi językami, językami miłości, zawsze bliskimi braciom i siostrom, którzy nas potrzebują. Naucz nas nie walczyć między sobą o trochę więcej władzy; naucz nas być pokornymi, naucz nas bardziej kochać Kościół niż naszą partię, niż nasze wewnętrzne "sprzeczki"; naucz nas mieć serce otwarte na przyjęcie Ducha. Ześlij, o Panie, na nas Twojego Ducha! Amen.

Niedziela tajemnicy Boga

Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego - Najświętszej Trójcy

(ks. Jan Twardowski)

Arystoteles nazwał Boga najdoskonalszym bytem, a więc czymś, a nie Kimś. Bóg wymyślony przez filozofa byłby podobny do figury lodowej, wspaniałej, wyniosłej, tak doskonałej, że obojętnej, zimnej i okrutnej. Najdoskonalszy nikogo nie potrzebuje.

Jezus przyszedł na świat, by objawić nam tajemnicę Boga: siebie samego, Ojca i Ducha Świętego. Z słów Jezusa można wnioskować, że Bóg jest Duchem miłości Ojca do Syna i Syna do Ojca. Ojciec wszystko daje Synowi i wszystko od Niego przyjmuje, Syn wszystko przyjmuje od Ojca i wszystko Mu daje.

Jezus wcale nie zachęcał do poznawania tej tajemnicy. Zapraszał do brania udziału w życiu samego Boga, to znaczy do życia wzajemną miłością.

Kto żyje życiem miłości - żyje życiem samego Boga.


Wiatr, woda, ogień

(ks. Jan Twardowski)

Możemy sobie wyobrazić Boga Ojca jako starca z broda Jezusa, który stał się Człowiekiem. Nie sposób wyobrazić sobie Ducha Świętego - strażnika duchowej, niewyobrażalnej wielkości Boga.

Ze znanych mi widzialnych znaków Ducha Świętego najbardziej odpowiadają mi trzy: wiatr, woda i ogień.

Wiatr. Święty Jan zapisał: „Wiatr wieje, tam gdzie chce” (J 3,8). Ducha Świętego nie można przywiązać w jednym miejscu. Jest tu i tam.

Woda. Jezus stale mówił o źródle wody żywej. Ogień. W dniu Zesłania Ducha Świętego nad głowami Apostołów pokazały się języki ognia.

Poprzez te znaki szukamy po omacku Boga, jak niewidomy, który dotyka przedmiotów, żeby się nie przewrócić.

Wiatr przelatuje, jest powietrzem, które się śpieszy; nie widzimy go, ale widzimy kołyszące się od jego powiewu liście.

Mocy wody też nie możemy zobaczyć, ale widzi my, jak wszystko wokół dzięki niej żyje. Ksiądz machnie kropidłem - ludzie od razu się uśmiechają, bo spadają na nich krople żywiołu, który odradza świat.

Ogień wypala na proch, „idzie na całość”. Duch Święty kojarzy się też z ogniem, który przynosi ciepło, światło, dobro, miłość, poświęcenie bez końca. Przypomina gościnność, spotkania przy kominkach. Przypomina lampkę oliwną na grobie, która ogrzewa zziębnięte dusze.

Ogień nigdy nie powie „dosyć”. W Pieśni nad pieśniami Bóg jest ogniem pożerającym. Bogu nie można oddać się na piętnaście procent.

Ileż można powiedzieć o Duchu Świętym nie posługując się słowami.


Myśli wyszukane o Duchu Świętym
           kwiatek

Duch Święty musi obudzić w nas miłość do Chrystusa. Gdy ona jest, wszystko jest słuszne, gdy jej brak, wszystko staje się puste i męczące. Romano Guardini

Czasy, w których żyjemy, zbliżają wielu ludzi
do Ducha Świętego przez powrót do modlitwy.

Św. Jan Paweł II

         kwiatek
           kwiatek

Nade wszystko powinniśmy prosić Go o odpuszczenie grzechów, gdyż „Duch Święty jest darem Ojca i Syna, zaś odpuszczenie grzechów dokonuje się przez Ducha Świętego, jako dar Boga” (Św. Tomasz, Suma teologiczna). A liturgia jeszcze dobitniej nazywa Ducha Świętego „odpuszczeniem wszystkich grzechów” (Mszał rzymski, wtorek po Zesłaniu Ducha Świętego) Leon XII

     


           kwiatek

Milczenie ludzi świetlanych jest modlitwą, gdyż ich myśli są boskimi poruszeniami. „Drgania czystego umysłu”, jak ktoś napisał, „są cichymi głosami, którymi śpiewa się niedostrzegalnie Ukrytemu”.

św. Izaak z Niniwy

Duch Święty, który się rozczula nad naszą słabością, nawiedza nas nawet wówczas, gdy nie jesteśmy czyści. A kiedy natrafia na umysł wypełniony miłością do prawdy – która go przywołuje – zstępuje nań niszcząc zupełnie hordę napastliwych myśli i wyobrażeń, pobudzając człowieka do rozmiłowania w modlitwie duchowej.

św. Ewagriusz z Pontu

         kwiatek

           kwiatek

Tak więc Duch Święty nie tylko sprawia, że się modlimy, ale prowadzi nas wewnętrznie na modlitwie, uzupełniając naszą nieumiejętność modlenia się. Jest On obecny w naszej modlitwie i nadaje ludzkiej czynności modlenia się Boski wymiar. Św. Jan Paweł II

Wreszcie trzeba błagać stale i z ufnością, by nas z każdym dniem bardziej oświecał swoim światłem i rozpalał swoją miłością. Umocnieni bowiem taką wiarą i miłością ochotnie będziemy zdążali do wiecznej nagrody, gdyż On jest „zadatkiem naszego dziedzictwa

Leon XIII, Encyklika o Duchu Świętym

         kwiatek
           kwiatek

Duch Święty rozlany w nas czyni to, co woda: obmywa, ochładza, odnawia, nawadnia. Oczyszcza nas z brudu i uśmierza płomienie naszej pożądliwości; odnawia nas pokarmem Boskiego Słowa oraz Sakramentem ołtarza; wlewa w nas duchowe pocieszenie.

Św. Albert

Ten Duch Święty, który jest szafarzem najtajniejszych skarbów Ojca oraz stróżem zamysłów Ojca i Syna, przybywa do dusz tak łagodnie, tak niezauważalnie, iż tylko niewielu dostrzega Jego prawdziwą wielkość. Św. Maria Magdalena de Pazzi.

Św. Maria Magdalena de Pazzi

         kwiatek
           kwiatek

Dla chrześcijan każdy dzień jest zesłaniem Ducha Świętego..

Orygenes